Ο Λάκης Λαζόπουλος ανεβαίνει πάνω στη στέγη ακολουθώντας την πορεία των νεύρων του μέσου Έλληνα. Ένα σπίτι βουλιάζει, το ποτάμι ξεχείλισε, δεν θα μείνει κανείς. Το ποτάμι τα παρασύρει όλα. Πάνω στη στέγη ο Λάκης Λαζόπουλος, ως σύγχρονος Οδυσσέας, βουλιάζει όπως βουλιάζει και η ζωή μας στο σήμερα. Το παρελθόν αρχίζει να χτυπά επιτακτικά την πόρτα και ζητάει να πάρει θέση. Η ιστορία του νεοέλληνα από το 1960 έως το σήμερα, η διάλυση του εμείς, η άνοδος του εγώ, η κάθοδος των συναισθημάτων, το πέρασμα στη διαφθορά, η γελοιοποίηση του Έλληνα στην ιστορία. Η Χρύσα Ρώπα, ως σύγχρονη Πηνελόπη, προσπαθεί να κρατήσει το σπίτι, το παιδί, την ζωή που χάνεται. Όμως ο έρωτας και η αγάπη συνθλίβονται στα χρόνια της απιστίας και της απληστίας. "Ο βιοπαλαιστής στη στέγη" το έργο που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Λάκης Λαζόπουλος, αναφέρεται στην περίοδο του 60 και φτάνει έως το σήμερα φωτογραφίζοντας μας τη διάλυση τού "εμείς", την άνοδο τού "εγώ", τη κάθοδο των συναισθημάτων, το πέρασμα στη διαφθορά, τη γελοιοποίηση του Ελληνα στην ιστορία. Τα υπόλοιπα επι της σκηνής