Στο Λονδίνο το 1952, ο Γουίλιαμς, ένας βετεράνος δημόσιος υπάλληλος, αποτελεί ένα μικρό γρανάζι στην γραφειοκρατία της αναδόμησης της μεταπολεμικής Αγγλίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Καθώς άπειρα χαρτιά κατακλύζουν το γραφείο του, μαθαίνει ότι έχει μία θανάσιμη ασθένεια. Έτσι ξεκινάει να ψάχνει κάποιο νόημα στη ζωή του όσο του μένει ακόμα χρόνος. Οι πρώτες του δοκιμές, με περιορισμένη επιτυχία, είναι να υποκύψει στην ακολασία κατά την διάρκεια μίας ξέφρενης νύχτας στο Μπράιτον με την παρέα ενός μποέμ συγγραφέα που συναντά εκεί. Όταν επιστρέφει στο Λονδίνο, αγνοεί τις οικογενειακές και επαγγελματικές του υποχρεώσεις για μέρες. Αλλά σύντομα τον ιντριγκάρει μία νέα συνάδελφος στο γραφείο του, η Μάργκαρετ, η οποία αποτελεί ακριβές παράδειγμα του τι είναι η ζωή και το να ζεις πραγματικά. Καθώς η φιλία τους εξελίσσεται, του δείχνει πώς να χαλιναγωγήσει τα χρόνια εμπειρίας και αφοσίωσης που έχει στην πλάτη του σε μία τελευταία και απλόχερη προσπάθεια να δημιουργήσει, παρά τα εμπόδια, ένα πρότζεκτ για τα παιδιά μίας φτωχής περιοχής του Λονδίνου. Αυτό επιβραβεύει τον Γουίλιαμς με μία αποκαλυπτική κατανόηση της ευτυχίας και του νοήματος της ζωής