Παρίσι, 1807. Ο συγγραφέας Μαρκήσιος Ντε Σαντ (Τζέφρι Ρας), δημιουργός μερικών από τα τολμηρότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, βρίσκεται έγκλειστος στο ψυχιατρικό άσυλο Σάρεντον για να θεραπευτεί από τα συμπτώματα της παράνοιας. Παρακινημένη από τον πλατωνικό έρωτα της, η νεαρή πλύστρα Μαντλέν Λε Κλερ (Κέιτ Γουίνσλετ) συνάπτει μια ιδιότυπη σχέση με τον μαρκήσιο, βοηθώντας τον να φυγαδεύει από το κελί του τα παράνομα ερωτικά του κείμενα, τα οποία αναστατώνουν τις Αρχές καθώς βάλλουν εναντίον των χριστιανικών και όχι μόνο ηθών. Ο ίδιος ο Ναπολέων, εξοργισμένος από τα άσεμνα βιβλία του Ντε Σάντ, αναθέτει στον Δρ. Ρουαγιέ Κολάρ (Μάικλ Κέην) γνωστού για τις πρωτοποριακές σωφρονιστικές του μεθόδους τη διεύθυνση του ασύλου. Οι αλλαγές είναι άμεσες: οι πένες, τα χαρτιά και το μελάνι εξαφανίζονται από το κελί του μαρκήσιου, ως μια πρώτη αποτρεπτική τιμωρία. Ένα κοκαλάκι από κοτόπουλο, ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και λευκά σεντόνια αρκούν για να αποτυπωθούν οι ατίθασες εμπνεύσεις του. Η τιμωρία του αρχίζει να κλιμακώνεται. Όταν ξεγυμνώσουν το κελί του από όλα τα αντικείμενα θα γράψει με αίμα πάνω στα ρούχα του. Όταν ξεγυμνώσουν τον ίδιο θα μεταφέρει προφορικά τις ιδέες του στη Μαντλέν μέσω των συγκροτούμενών του. Όταν του κόψουν τη γλώσσα και τον αλυσοδέσουν στην απομόνωση θα γράψει στους τοίχους με τα κόπρανα του για μελάνι. Ο Κουλμιέρ (Γιοακίν Φοίνιξ) παρατηρεί στωικά τις ταπεινώσεις του έγκλειστου συγγραφέα από τον Κολάρ, μέχρι τη στιγμή που ο έρωτας του για την Μαντλέν και η συμπάθεια του για τον μαρκήσιο θα αναδείξουν την πραγματική του υπόσταση