Το 1939, μετά το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Εβραίοι της κατεχόμενης από τους Γερμανούς Κρακοβίας μεταφέρονται σε γκέτο, από τα οποία μπορούν να βγαίνουν μόνο με ειδική άδεια, συνήθως επειδή εργάζονται σε τομείς ζωτικής σημασίας για τη γερμανική πολεμική βιομηχανία. Ο Όσκαρ Σίντλερ, Γερμανός βιομήχανος από τη Μοραβία, ανοίγει ένα εργοστάσιο κατεργασίας σμάλτου, όπου προσλαμβάνει κυρίως Εβραίους εργάτες, λόγω του μικρότερου κόστους. Αργότερα όμως ο σκληρός αξιωματικός των Ες Ες Άμον Γκετ αναλαμβάνει τη εκκένωση του γκέτο και τη μεταφορά των Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Άουσβιτς και του Πλαστσόφ. Ο Σίντλερ συγκλονίζεται από τη βαναυσότητα που βλέπει γύρω του και, ενώ αρχικός στόχος του ήταν να εκμεταλλευτεί το πόλεμο για να πλουτίσει, διαθέτει σχεδόν όλη του την περιουσία για να δωροδοκήσει τους αξιωματικούς των Ες Ες προκειμένου να χαρακτηριστούν όσο το δυνατόν περισσότεροι Εβραίοι ως "απαραίτητοι εργάτες" και έτσι να διασωθούν